سرقت ادبی چیست؟ جامعه علمی مدتهاست که نگران سرقت ادبی بوده است. تعریف ما از سرقت ادبی این است که کار، ایده یا کلمات دیگران را کپی یا ارائه می کنیم، بدون اینکه اعتباری به آنها بدهیم. این امر به دلیل یکپارچگی تحصیلی و نقض اصول اساسی یادگیری علمی، نقض جدی تحصیلی است. در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
سرقت ادبی در مقالات علمی: انواع و اقسام سرقت علمی
یک مقاله علمی را می توان به روش های مختلفی سرقت علمی کرد. تحقیقات علمی مستعد انواع سرقت ادبی زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
در سرقت ادبی مستقیم، شخصی کار یک کلمه به کلمه دیگر را کپی می کند و بدون اینکه به نویسنده اصلی اعتبار بدهد، آن را به عنوان اثر خود می گذراند. می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و عواقب قانونی برای محقق شود.
در سرقت ادبی مستقیم، متن را می توان از یک منبع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته ناخواسته کپی کرد. هنگامی که محققان از تصاویر یا ارقام بدون انتساب مناسب استفاده می‌کنند، می‌توانند مستقیماً مرتکب سرقت ادبی شوند. کسب مجوز در صورت لزوم و اعتبار مناسب همه منابع، بخش اساسی تحقیق است.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، اما همچنان غیراخلاقی است و می‌تواند منجر به رد مقاله شما شود.
یک دست‌نوشته می‌تواند به روش‌های مختلفی مورد سرقت ادبی قرار گیرد، از جمله ارسال یک نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی، یا ارسال نسخه‌ای که از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی استفاده می‌کند. این خط به مقاله منتشر شده قبلی اشاره دارد. یک محقق همچنین ممکن است با استفاده از انتشارات یا تصاویر قبلی خود بدون ارجاع یا مجوز مناسب، سرقت ادبی کند.
برای اطمینان از استناد مناسب، محققان باید در صورت لزوم مجوز بگیرند و به آثار منتشر شده قبلی خود به درستی استناد کنند. یک محقق همچنین باید اطمینان حاصل کند که ایده ها و تحقیقاتی که در انتشارات جدید خود ارائه می کنند، اصلی هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوع سرقت ادبی شامل بازنویسی کار شخص دیگری و در عین حال تغییر اندکی کلمات و ساختار است. از آنجایی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند، همچنان سرقت علمی است.
راه‌های مختلفی وجود دارد که سرقت ادبی ترجمه می‌تواند رخ دهد، از جمله اقتباس از کار شخص دیگری به عنوان الگو، تغییر برخی کلمات یا ساختار جمله با حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف‌ها برای جایگزینی کلمات اصلی.
پژوهشگران باید همواره منابع را به درستی اعتبار بخشند و آثار و نظریات دیگران را از زبان خود ارائه دهند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه آنها معنای اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی زمانی است که منابع مختلف برای ایجاد یک سند جدید بدون انتساب مناسب ترکیب می شوند. علیرغم ظاهر جدید بودن این اثر، سرقت ادبی همچنان رخ می دهد زیرا اعتبار مناسبی به نویسنده اصلی داده نشده است.
چندین روش را می توان برای ارتکاب سرقت ادبی موزاییک استفاده کرد، از جمله استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، و خلاصه کردن چندین منبع.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. هنگامی که چندین منبع را خلاصه می کنند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و ایده های اصلی به طور دقیق ارائه شده اند.
سرقت ادبی در مقالات علمی: پیامدها
ممکن است سرقت ادبی عواقب جدی در مقالات علمی داشته باشد. سرقت ادبی می تواند منجر به عواقب زیر برای محققان شود:
رد نسخه خطی
دست نوشته ای که مشخص شود حاوی سرقت ادبی است به احتمال زیاد کاملاً رد خواهد شد. واکنش نامطلوبی مانند این می تواند ضربه جدی به حرفه یک محقق باشد، زیرا به اعتبار و اعتبار آنها آسیب می رساند. رد نسخ خطی علاوه بر از دست دادن بودجه و منابع، می‌تواند بر توانایی پژوهشگران برای ادامه تحقیقات تأثیر بگذارد.
لطمه زدن به شهرت
شهرت علمی می تواند به طور جدی توسط سرقت ادبی از بین برود. این می تواند منجر به از دست دادن اعتماد و احترام شود و همکاری محقق با سایر دانشمندان و کسب بودجه را دشوار کند. دورنمای شغلی محققین نیز می‌تواند تحت تأثیر اعتبار آسیب‌دیده قرار گیرد.
پیامدهای قانونی
در مورد سرقت ادبی، اگر محققی به دلیل نقض قوانین کپی رایت مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حبس روبرو شود. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی نقض حقوق نویسندگان اصلی است. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
در صورت مشاهده سرقت علمی در کار محقق، مدرک تحصیلی محقق نیز قابل ابطال است. برای محققان، این می تواند تأثیر شدیدی بر آینده شغلی آنها داشته باشد. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
مشکل سرقت ادبی یک مشکل جهانی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. مقامات ایرانی در چند سال گذشته اقدامات متعددی را برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی علمی انجام داده‌اند. کسانی که در ایران مرتکب سرقت ادبی می شوند، در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی، می توانند با مجازات شدیدی روبرو شوند.
تعدادی از اقدامات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران برای کاهش و جلوگیری از سرقت علمی در محیط دانشگاهی انجام شده است. برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
سرقت ادبی در ایران یک جرم دانشگاهی تلقی می شود و می تواند مجازات شدیدی را برای محققین در پی داشته باشد. سرقت ادبی را می توان در درجات مختلف مجازات کرد. سرقت ادبی در ایران بیشتر مجازات می شود:
ابطال گواهی
شدیدترین مجازات ایران برای سرقت ادبی لغو مدرک است. در صورت مجرم شناخته شدن سرقت ادبی که می تواند عواقب قابل توجهی بر شغل و آینده آنها داشته باشد، مدرک تحصیلی پژوهشگر باطل می شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است فعالیت های تحقیقاتی برای محققان متهم به سرقت ادبی به حالت تعلیق درآید. کمبود بودجه و منابع می تواند مانع ادامه کار آنها شود.
ممنوعیت انتشار
امکان ممنوعیت انتشار برای تحقیقات مرتبط با سرقت ادبی وجود دارد. مدتی به آنها داده می شود تا بتوانند هر اثری را منتشر کنند. می تواند بر روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
ممکن است مجازات‌های بیشتری برای محققانی که به سرقت ادبی متهم شده‌اند اعمال شود، از جمله جریمه. جریمه سرقت ادبی بسته به شدت آنها متفاوت است.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
تحقیقات دانشگاهی در ایران نیز با اقدامات متعددی از سرقت ادبی مصون مانده است. NREC تضمین می کند که شیوه های تحقیقاتی اخلاقی هستند و یکپارچگی در سراسر MSRT حفظ می شود. تعدادی از دستورالعمل ها برای تحقیقات اخلاقی توسط NREC ایجاد شده است و این سازمان برای ارتقای یکپارچگی تحصیلی از محققان پشتیبانی و آموزش می دهد.
علاوه بر NREC، مؤسسات دانشگاهی کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از تحقیقات اخلاقی و صادقانه ایجاد کرده‌اند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و همچنین اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از اصول اخلاقی پیروی می کند است.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و دانشجویان شناسایی می کند. گزارش سرقت ادبی بر اساس هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده قبلی ایجاد می شود. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، موسسات آموزشی و ناشران از Turnitin استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
این ابزار با مقایسه نسخه خطی شما با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی خودکار ایجاد می‌شود و هرگونه شباهت بین دست‌نوشته شما و سایر مطالب منتشر شده را برجسته می‌کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
Grammarly سرقت ادبی و همچنین اشتباهات املایی و دستوری را تشخیص می دهد. ابزار مقایسه هرگونه شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات دانشگاهی، دانشجویان و محققان از Grammarly برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
ابزاری به نام Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد.این یک نسخه خطی را با پایگاه داده عظیمی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. علاوه بر این، پس از بررسی ابزار برای محتوای تکراری در اینترنت، یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می‌شود. یک راه رایج برای ناشران و صاحبان وب سایت برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده از Copyscape است.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و شباهت‌های بین دست‌نویس و آثار منتشر شده خود را بررسی کنید. یکی از ابزارهای پرکاربرد تشخیص سرقت ادبی iThenticate است که توسط بسیاری از ناشران و محققان استفاده می شود.
DupliChecker
ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
دانشمندان از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. در بررسی دست‌نوشته‌ها، داوران آنها را با پایگاه داده بزرگی از مطالب منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می‌کنند. با بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
ابزاری که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات تحقیقاتی استفاده می شود، نرم افزار تشخیص سرقت علمی است. با استفاده از این ابزارهای نرم افزاری، یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولاً از Turnitin، iThenticate و Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی از بررسی مرجع برای تشخیص سرقت ادبی در مقالاتی که بررسی می کنند استفاده می کنند. بازبینان منابع نسخه خطی را با مقایسه آنها با فهرست مرجع ارزیابی می کنند. با انجام این کار، اطمینان حاصل می کنید که همه منابع به درستی ذکر شده اند و هیچ نقل قولی وجود ندارد.
علاوه بر این، بازبینان تأیید می‌کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی دقیقاً ذکر شده‌اند و محتوای ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
نکات پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
دانشمندان باید دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌ها را دنبال کنند تا از سرقت ادبی در مقالات علمی خود جلوگیری کنند. در اینجا چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید از نقل قول های صحیح برای جلوگیری از سرقت ادبی استفاده کنند. هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید به او اعتبار دهید. استنادهای درون متنی و فهرست مرجع مقاله را به پایان می رساند. نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در نقل قول های درون متنی ذکر شود. فهرست مرجع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله بر اساس نام خانوادگی نویسنده باشد.
بورسیه از انواع سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. حتماً خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کرده و از نزدیک آن را دنبال کنید.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی در دست نوشته ها وجود دارد که چکرز سرقت ادبی نامیده می شود. برای محققان، ابزارهای آنلاینی در دسترس هستند که می توانند به آنها کمک کنند تا کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را می توان با نسخه خطی مقایسه کرد تا هرگونه شباهت را شناسایی کند. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند از چک کننده سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت علمی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به عنوان بازنویسی شناخته می شود. شما باید مراقب باشید که معنی نویسنده اصلی را هنگام بازنویسی تغییر ندهید. ممکن است سرقت ادبی از طریق بازنویسی بیش از حد دقیق انجام شود، زیرا شامل گرفتن کار شخص دیگری و تغییر کمی ساختار عبارت و کلمات است.
در ترجمه، محققان باید از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. گنجاندن فهرست استناد و منابع درون متنی به درستی کار نویسنده را اعتبار می‌بخشد.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین حمایت از حقوق نویسندگان اصلی به عنوان قوانین کپی رایت شناخته می شوند. برای محققین بسیار مهم است که قوانین کپی رایت کشوری را که تحقیقات خود را در آنجا منتشر می کنند، درک کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. قوانین و مقررات حق چاپ باید توسط محققین آشنا شود تا از هرگونه تخلف سهوی جلوگیری شود. اخذ مجوز برای استفاده از برخی آثار و فرم ها ممکن است در برخی موارد ضروری باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
در مقالات علمی، اجتناب از سرقت ادبی با استفاده از کلمات خود بسیار مهم است. هنگام ارائه کار یا ایده های دیگران، آنها را بازنویسی کنید. هر زمان که از نقل قول مستقیم استفاده می شود، باید با علامت نقل قول احاطه شده و منبع اعتبار آن ذکر شود. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که هنگام جمع‌بندی منابع متعدد از کلمات خود استفاده می‌کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی، حفظ سوابق دقیق منابع در مقالات علمی حیاتی است. مراجع و اطلاعات مرتبط مانند عنوان، نویسنده، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محققان ثبت شود. در پایان مقاله، فهرست منابع مفصلی باید بر اساس این اطلاعات تهیه شود. نگهداری سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی اجتناب کنند و همه منابع را به درستی اعتبار دهند.
کار خود را مرور کنید
برای محققین مهم است که قبل از ارسال مقاله، کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا مطمئن شوند که همه منابع را اعتبار داده اند و از سرقت ادبی اجتناب می کنند. یک نسخه خطی نیز باید برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح شود. محققان می توانند سرقت ادبی را در یک دست نوشته قبل از ارسال آن شناسایی کرده و قبل از ایجاد مشکل، آن را تصحیح کنند.
Result
عواقب سرقت ادبی در جامعه علمی قابل توجه است، از جمله رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت، تحریم های قانونی و ابطال مدرک. شناسایی انواع سرقت ادبی و درک پیامدهای سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققین ضروری است.
پژوهشگران باید از استنادات مناسب، نرم افزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنند و آثار خود را به دقت ترجمه کنند، قوانین کپی رایت را بدانند، از کلمات خود استفاده کنند و سوابق دقیقی را برای جلوگیری از سرقت ادبی نگه دارند.
داوران مجلات علمی علاوه بر تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی، نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی دارند. برای شناسایی موارد سرقت ادبی و اطمینان از اینکه نسخه خطی با بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی مطابقت دارد، داوران از چندین ابزار از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
یکپارچگی و اصالت تحصیلی بالاترین استانداردهایی است که محققان باید به آن پایبند باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. استفاده از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها می تواند به محققان کمک کند تا تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی علم را حفظ کنند.